Πήραν… φωτιά οι σούβλες σε αυλές, δρόμους, ταράτσες
Ο καιρός είναι καλοκαιρινός, η διάθεση πολύ καλύτερη από την περσινή και οι ντόπιοι με τις οικογένειές τους και κάποιους περιορισμένους σε αριθμό φίλους και συγγενείς (λόγω των μέτρων) επιδόθηκαν στο …σπορ του ψησίματος του οβελία και του κοκορετσιού βάσει εθίμου.
Δεν ήταν λίγοι βέβαια εκείνοι που προτίμησαν να προμηθευτούν από κάποια ψησταριά τον οβελία αποφεύγοντας έτσι την ”μπελαλίδικη” διαδικασία.
Γιατί σουβλίζουμε το Πάσχα.
Tο σούβλισμα του οβελία την Κυριακή του Πάσχα αποτελεί ένα αγαπημένο έθιμο, προερχόμενο από το εβραϊκό Πάσχα, έχοντας άμεση σχέση με την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την εν λόγω παράδοση, πριν ξεκινήσουν για την μεγάλη έξοδο ο Θεός μέσω του Μωυσή, είπε στο πλήθος των Εβραίων να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες και να θυσιάσουν όλες οι οικογένειες από ένα αρνί.
Με το αίμα έπρεπε να βάψουν τους παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους για να μην εξολοθρευτούν από τον άγγελο του Θεού, που εκείνο το βράδυ θα έφερνε τον θάνατο στα πρωτότοκα κάθε οικογένειας, που δεν θα είχε – με αυτό το αίμα του αρνιού – σημαδέψει την είσοδο του σπιτιού του. Μετά το πλήθος ενός εκατομμυρίου Εβραίων βγήκε από την Αίγυπτο με εντολή του ίδιου του Φαραώ.
Εκείνο το βράδυ, της εξόδου, κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία όλου του λαού. Το έφαγαν, χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα.
Τα αρνιά και τα κατσίκια αποτελούν εύκολη λήψη κρέατος αφού υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Αρνί, κατσίκι και κοκορέτσι έχουν την τιμητική τους την Κυριακή του Πάσχα.
O αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου.
Οι Εβραίοι ποιμένες ήταν αυτοί που έσφαζαν και προσέφεραν τα αρνιά ως θυσία στο Θεό για να τον τιμήσουν και να τον ευχαριστήσουν. Στη συνέχεια όμως οι Χριστιανοί καθιέρωσαν το Πάσχα ως δική τους εορτή.
Οι πιστοί μοιράζονται το αρνί του Πάσχα που συμβολίζει τον Χριστό, o οποίος θυσιάστηκε για μας.
